Spjalt

fan ûnbekend*

Wol harkje nei de Heare God,
sawol de tsjinners as wa’t tsjinstân
biede, tusken beide is in spjalt,
útsprutsen is har lot.

Ik jou myn tsjinners ’t deistich miel,
mar jimme sille alle dagen
honger lije, smachtsje fan de toarst,
sa kriget elk syn diel.

Myn tsjinners sille wille ha
en jubelje fan kleare blidens,
jimme skrynt it lykwols troch it hert,
de wanhoop slacht dan ta.

In nije namme sil Ik jaan,
nee, net oan jim, mar oan myn tsjinners,
want jim namme klinkt tenei as flok,
sil nearne noch op slaan.

Sawol de seine as de eed
fynt plak út namme fan de Heare,
want Hy bliuwt syn tsjinners ivich trou,
gjinien komt mear yn need.

Foto ‘Spjalt’