Babels kening Berodak-Baladan
hie in brief oan foarst Hizkia skreaun,
in lokwinsk foar syn betterskip;
it hie wat fan in goede freon,
mar ’t boadskip wie beladen.

In grutte delegaasje fan gesanten
kaam út Babel nei Jeruzalem,
wat foar Hizkia earfol wie;
hy liet har alle skatten sjen
as wiene it syn klanten.

Nei ’t bûtenlânske selskip kaam Jesaja
yn ’t paleis en sette út syn stim:
‘Neat bliuwt fan al dyn skatten oer,
foar Juda is de saak ferlern,
’t folk rint oan Babels leie.’

Juda’s kening bûgde doe de holle,
’t oardiel fan de Iene wie him goed,
want duorje soe syn eigen tiid
dy’t trochgie op deselde foet,
hy soe ’t net oars ha wolle.

* Reliëf mei Berodak-Baladan