fan Simone Pignoni*
detail
It wie gjin tiid om lang te wennen
foar de faam út Moab wei,
want alle fjilden tilden op
fan nôt en folk dat rispe mei,
mar soene sy har kenne?
De frjemdte koe Ruth amper deare
yn har bûgen nei de grûn
om op te sykjen wat dêr lei,
gjinien seach op har del as hûn,
soe ’t lot foar har wer keare?
De heareboer kaam om te skôgjen,
frege nei de frjemde faam
dy’t gie de sichters achternei;
hy woe dat sy it derfan naam,
har hert begûn te lôgjen.
Noömy koe de jûns wer laitsje,
want de Iene joech syn ljocht
nei ’t tsjuster fan it deaderyk;
Ruth hat net inkeld ieren socht,
mar koe ’t ferskil ek meitsje.
detail
* Simone Pignoni (1614-1698)
Skilderij ‘Boäz moetet Ruth
dy’t op syn lân ieren siket’
|