Ropping fan Jeremia

fan ûnbekend*
Jeremia

Ik kriich de ropping fan profeet
al doe’t ik in jong feintsje wie:
‘Foar’t Ik dy foarm joech yn de mem,
wiesto by My bekend,
foardatsto út har skurte kaamst,
bisto troch My wijd as profeet,
in man fan wurd en die.’

Mar ik sei: ‘Och, myn Heare God,
in man fan wurden bin ik net,
as feintsje bin ik noch te jong
en net oan sprekken wend.’

De Heare sei lykwols tsjin my:
‘Sis net datst in jong feintsje bist,
want wêr’t ik dy ek hinne stjoer,
do makkest My bekend
en wat Ik dy te sizzen jou,
wês net benaud, Ik stean dy by,
datst dizze godsspraak witst.’

Ik seach doe dat de Hear de hân
útstiek, rjocht nei myn mûle ta,
dêr lei Hy al syn wurden yn,
syn folmacht mocht ik ha.

* Yllustraasje ‘Ljochtsjende hân’