Profeet yn ’t nau

fan ûnbekend*
Jeremia

Wat kin ik as profeet noch dwaan
no’t om my hinne ’t ûnheil beart,
myn wurd it folk net rekket?
Ik bûch de holle om te bidden,
de Heare alle lof te jaan.

Jo hearlikheid riist nei de troan,
dy’t stiet by ús yn ’t hillichdom,
dêr’t Israel ferwachte
it heil, mar ’t folk hat Jo ferlitten
en lûkt it kleed fan skande oan.

Ik fiel my mei dit folk ferbûn,
joech troch it wurd dat klinke moast:
‘Rêd my en ik bin rêden,
Jo binne troch de tiid de welle,
dat wetter makket my wer sûn.’

Sy kearden harren fan my ôf,
mar ha ik oanstien op in ramp,
it folk brocht yn ellinde?
Jo wurden kamen oer myn lippen,
dus Heare, bring my net yn ’t nau.

Foto ‘Welle’