Petrus en it lekken

fan Domenico Fetti*

Ik wol ’t wol wêze,
wie der glêd mei oan
yn Joppe dêr’t ik útfanhûze
om te tsjûgjen fan de Hear,
in fisioen brocht doe de kear.

Men kin ’t net lêze,
’t wie in fisioen:
in lekken út ’e loft mei dieren,
rein en ûnrein trochinoar,
ik rekke doe al yn de war.

It waard noch minder:
laam en do en hûn
moast ik earst slachtsje en doe ite,
sels ûnreine, wat ’k net woe,
in stim sei dat ik ite soe.

Wie ik God, blinder,
om it net te dwaan?
Fan boppen kaam ik doe wer ûnder
om te hearren fan de kear:
Cornelius syn miel wie klear.

* Domenico Fetti (1589-1623)
Skilderij ‘It fisioen fan Petrus
oer it lekken mei dieren’