Petrus dweiltrochwiet

fan Ivan Aivazovsky*

Dweiltrochwiet kaam ik wer yn de boat
nei’t weagen oer my hinne rûnen,
want ik sonk de djipte yn;
se fûnen my miskien net al te snoad,
mar dochs… ynienen fielde ik de wyn
en koe ’k net mear in stap fersette.

Sûnder Jezus stieken wy fan wâl,
wolnee, ik wie him net fergetten,
seach him by de berch opgean;
wy hiene yn de wyn, ’t gie doe al mâl,
’t wie dreech genôch om noch rjochtop te stean,
lit stean om yn de boat te rinnen.

’t Wie Andréas dy’t it skynsel seach,
as stjoerman sjoch ’k net om my hinne,
want dy hâldt de boat op koers;
Jakobus raasde oer in spoek dat fleach
oer weagen, oaren leine yn de sûs,
ik seach… en hearde Jezus roppen.

Wie ’t in wûnder om rap nei him ta?
Ik wol ’t wol wêze, net te stopjen
bin ik oer it wetter flein,
mar earlik sein, it moat net faker sa,
ik bin der noch, want Jezus hat my heind…
Andréas hat ir roer oernommen.

* Ivan Aivazovsky (1817-1900)
Skilderij ‘Jezus rint oer it wetter’