Petear yn de nacht

fan Henry Tanner*

Ik kin ’t oars kreas op rigen krije,
mar sûnt fannacht bin ik derôf,
fannacht… ik doarde net oerdei
nei Jezus, ’t stekt by learaars nau,
ik moat de konfrontaasje mije.

Ik rûn al tiden om mei fragen:
hoe kin ien sokke tekens dwaan
as God is him net tige nei,
wa soe him oars dy folmacht jaan?
’t Begûn my justjes wat te daagjen…

… mar amper ’t antwurd fan werberne,
wat Jezus fan my hawwe woe,
dochs net út memmeskurte wei,
ik wist net fan it wat en hoe,
hy sei, ik moast de Geast wol kenne.

As learaar moast ik better witte,
mar dochs… hy spriek oer himelheech
en ierdeleech… al wat er sei,
ik jou it ta, wie nochal dreech…
mei Jezus kin ik my net mjitte.

* Henry Tanner (1859-1937)
Skilderij ‘Nikodémus en Jezus op in dak’