Oardiel fan it hynder ôf

fan ûnbekend*

De himel seach ik iepenstean,
der kamen wite hynders út
mei ruters yn fyn linnen,
legers fan ’t fertsjinne lean.

De earste hiet Oprjocht
en Trou, hie eagen as in flam
en diademen op ’e
holle, strieljend fan fel ljocht.

Syn mantel wie sa read as bloed,
syn eigen, dat him kleure hie,
Gods Wurd kriich dy as namme,
’t kleed brocht heidenen yn noed.

De heidenfolken hearden oan
it oardiel dat de ruter brocht,
in skerp swurd  út ’e mûle,
’t wite hynder wie syn troan…

… as Kening oer de keningen,
oer alle ierdske hearen Hear.

* Yllustraasje ‘Kristus Pantokrator’