Nikolaos ek diaken

fan ûnbekend*

Is it net bysûnder:
op my foel ek de kar,
ik, Nikolaos, oer de grins,
bekeard ta ’t Joadendom
en noch mar krekt fan Kristus,
foar my is ’t as in wûnder.

It is begûn mei in ferskil:
spul tusken Griken en Armenen
oer it dielen fan it deistich brea;
de drokte, want dêr gie it om,
der moast ferlichting komme
troch sân diakens neffens Petrus’ wil.

Elkenien mocht kieze:
wa’t fol wie fan de Geast
koe ’t wurde, ek ien oer de grins;
it gie my net om rom,
mar om it wurk foar Kristus…
hie ik wat te ferliezen?

Yllustraasje ‘De sân diakens’