Net mear doofstom

fan Rembrandt*

Jimme wolle it net leauwe
om’t jim wisten, hy is stom,
mar no kin elk my hearre,
dêrom gean ’k net langer troch foar dom,
myn blidens kin gjinien bedjerre.

Maten ha fan him wol witten,
nee, ’t idee kaam ik net op,
dus ha se my meinommen…
sels koe ik net hearre fan de rop
dy’t útgie om nei him te kommen.

Master naam my doe fansiden,
nee, ik wist syn namme net,
kriich fingers yn de earen,
hearde neat, hy hie it dus net ret,
mar ’k seach de maten wol drok bearen.

Jimme wolle it net leauwe,
master spuide dêrop ta
en hat myn tonge rekke,
suchtsjend hearde ik doe: ‘Effata**’
en ik… ik koe mei ’t wurd losbrekke.

* Rembrandt (1606-1669)
Tekening ‘Genêzing fan in doofstomme’

** Gean iepen