Myn trije fersikings

fan Alexander Master*

It is net slagge mei dy fint,
dy’t dûbeld doopt is, ûnder wetter
en fan boppen mei de geast,
sa waard er ûnder ’t folk bekend,
ik tocht, myn kâns komt letter.

Dy geast brocht him yn de woestyn,
dat wie myn kâns, hy wie allinne,
fjirtich dagen sûnder wat,
ik kaam by him, rap as de wyn,
hy woe gjin brea fan stiennen.

Ik naam him mei de hichte yn
en woe him ta ha alle riken
fan de wrâld, ien knibbelfal
foar my en hiel de boel wie syn
besit… hy woe net wike.

Doe brocht ik him op ’t timpeldak
en sei, de ingels soene komme
om te heinen nei de sprong,
mar mis, want hy bleau op syn plak,
ik hie ’t ferlern ferdomme!

* Alexander Master illuminator
Skilderij ‘De trije fersikings fan Kristus troch satan’