Mei Petrus’ eagen

fan ûnbekend*

It is wol wier, ja, wrachtich wier,
ik ha it mei myn eigen eagen sjoen,
it grêf is leech,
de froulju fûnen ’t sa al ier.

Se kamen by ús mei ’t berjocht
fan ’t lege grêf, ien hie sels Jezus sjoen,
healwizepraat
fansels, sa waard oer sok nijs tocht.

Ik sei ’t lûdop, gie doe oerein,
it âlde aard hie my dat seintsje jûn,
dus rap paraat,
ik bin it paad nei ’t grêf ynslein.

En wrachtich wier, it wie wol sa,
de froulju ha ik alle eare jûn,
ik hâld har heech
en Jezus… komt Hy nei ús ta?

Yllustraasje ‘It lege grêf’