Lilke Fariseeër

fan ûnbekend*

It wie foar ús it djiptepunt
hoe’t hy ús dellein hat,
al wie ’t yn in gelikenis,
gjin status is ús gund,
wy hiene ’t wer ris mis.

Wy soene yn it tankgebed
ússels de eare jaan,
oars as in garder fan de tol,
ien sûnder weet fan wet
en deugd, sa is it wol!

Mar net yn dy gelikenis:
hy sloech him op it boarst
as hie hy fan syn sûnden spyt,
wat wrachtich net sa is…
’t ferhaaltsje wie swart-wyt.

Wy soene ús ferhege ha,
dêrom lei hy ús del,
’k bedoel dy fint út Nazaret,
wy moatte derop ta
dat hy… hawar, sa net!

* Ikoan ‘De Fariseeër en de tolgarder’