Liet fan soere druven

fan ûnbekend*
Jesaja

Lit my myn freon besjonge,
dy’t in hege wyngerd hie
mei stokken op ’e bêste grûn,
omhakke sûnder strúk of stien,
mei toer en kûpe foar it parsen,
dat hy hie syn bêst wol dien.

Mar koe myn freon wol sjonge
oer de druven fan syn grûn?
Se smakken soer, net ien wie swiet.

Lit no myn freon mar sizze
wat er mei syn wyngerd docht:
‘Gjin stek bliuwt op ’e râne stean,
elk kin dêr samar yn en út
en hinne wâdzje oer de stokken,
muorrefêst stiet myn beslút!’

’t Wurdt tiid om no te sizzen
dat it folk dy wyngerd is:
bloedbestjoer is út op bút.

* Foto ‘Ferrinnewearre wyngerd’