Laam op Sion

fan ûnbekend*

It Laam seach ik op Sion stean
mei tolve kear wol tolvetûzen
minsken mei syn namme,
ek dy fan de Heit,
foar har ’t fertsjinne lean.
Doe hearde ik it lûd
fan wetterfloeden, ek fan tonger,
’t wie gjin fêststeand feit,
omdat it klonk as harpespyljen.
De tolve kear wol tolvetûzen
songen ’t liet dat net te learen wie,
foar fjouwer wêzens en de âldsten,
’t gie mei ynmoed, dat it har wat die.
De tolve kear wol tolvetûzen,
sûnder lek of brek,
wiene frijkocht troch it Laam,
dat noed foar harren stie.

* Yllustraasje ‘It Laam en de mannichte’