Kleiliet mei triennen

fan ûnbekend*
Jeremia

Ik gûl as God by ’t kleiliet:
Ferlitten binne de bergen,
fûgels sjocht men dêr net mear,
gjin bist ferkeart yn de woestyn…
dit docht My sear.

Jeruzalem as stienbult
wurdt beskûl foar jakhalzen,
Juda wurdt in woestenij,
gjin minske wennet yn dat lân…
dit rekket My.

Rop froulju foar in kleiliet,
dat triennen rinne de eagen
út: ‘Wy moatte út ús lân ,
dus binne wy te lider slein…
gjinien hâldt stân.’

As God wol ik noch sizze:
Lear jimme dochters dit kleiliet
oer de dea, dy’t rekket bern
op strjitte, feinten op it plein…
Ik kin ’t net sjen.

* Yllustraasje ‘Trien’