As keapman yn de djipste rou
moast hy noch soargje foar de grûn
om Sara yn de rots te setten,
foar ’t folle pûn hat hy in grêffjild wûn,
mar wat wie jild foar syn ferstoarne frou?

Mei Izaäk rûn hy de wei
de djipte yn oant foar it grêf
fan Sara… ’t skrynde troch him hinne,
hy gie it paad omheech, syn soan as stêf,
want yn de fierte ljochte wer de dei.

* Tekening ‘Sara’s begraffenis’