No leit it lân ôfwachtsjend stil
en lit de Iene Him net hearre
yn syn wente;
wit dat dy dei wol komme sil
fan ’t rûzjen, harkje allegearre:

Yn de wente fan de Iene
buorrelet op in welle
dy’t it wetter streame lit
it hiele lân yn ’t rûn,
dat oeral komme griene
spruten út ‘e wiete grûn;
de berch dript fan de swiete wyn
en sjoch, de ljochte hichte jit
de molke út oer ’t fjild,
dat baait ek noch yn sinneskyn.

Dan lizze oare lannen stil,
dy’t drippe fan it bloed, fergetten
yn har wenten;
wit dat dy dei ea komme sil
om op ‘e Sion ta te setten.

* Marc Chagall (1887-1985)
Glês-yn-lead ‘Joël’