Jehannes nêst Jezus

fan Leonardo da Vinci*

It is wol wier wat Petrus sei,
dat Jezus ek in foarkar hie,
sa kriich ik njonken him in plak
oan tafel by it lêste miel,
it lêste, sa’t er blike liet,
wat net in fleurich boadskip wie,
it stelde ús net op ’t gemak.

Wol hie er útsjoen nei de dei
dat hy mei ús oan tafel siet
en letter yn Gods keninkryk,
teminsten ’t kaam sa op my oer,
sels Petrus reagearre net,
gjinien wit hoe’t dat letter giet…
is oan dy tafel elk gelyk?

It waard deastil doe’t Jezus sei
by  ’t brekken fan it Peaskebrea
dat dit syn eigen lichem wie,
hy naam de beker mei syn bloed,
sa brocht hy dat as teken oer…
soe ’t miel dan tsjutte op syn dea?
Gjinien dy’t wat te sizzen hie.

Noch tryster waard foar ús de dei
doe’t Jezus spriek oer it ferried
troch ien fan ús, dy iet ek mei,
’t joech grutte opskuor, want wa wie ’t?

* Leonardo da Vinci (1452-1519)
Skilderij ‘It lêste nachtmiel’