Der kaam in omslach yn it lân
mei foarst Hizkia, dy’t Jeruzalem
ferbûn mei foarfaar David;
hy joech it trouferbûn wer stim,
sloech ta mei fêste hân.

Hy hat it heidendom ferslein:
de wijde stiennen spatten útinoar,
de peallen waarden spuonnen;
de prysters rekken yn de war,
har waard de wacht oansein.

Nechûstan, slang yn Mozes’ hân,
mei offers eare as in glêde god,
waard slein yn sechtich stikken;
sa trof elk ritueel dit lot,
’t ferbûn kaam wer ta stân.

De Iene seach de omslach oan
en skonk Hizkia foar de takomst moed
om grinzen te ferlizzen;
foar fijâns oanslach wie gjin noed,
de foarst joech oan de toan.

* Brânskildere finster út ‘e tolfde ieu
yn Canterbury Cathedral