Hillich hertsear fan Kajafas

fan Mattias Stom*

Myn mantel ha ik stikken skuord
út hillich hertsear, wat er sei,
dat hy de Kristus wie,
as wetgelearden wisten wy it fuort:
godslaster, dy’t him dus de dea oandie.

Yn boeien kaam er by ús oan
al daliks nei’t er oppakt wie,
se seine nei in tút;
hy waard al earder sjoen as God syn soan,
’t bewiis moast komme foar it riedsbeslút.

De tsjûgen sprutsen elkoar tsjin,
dêr kamen wy net fierder mei,
hy stie der swijend by;
it timpeltsjûgenis hie ek gjin sin
en as ik earlik bin, ’t ferfeelde my.

Doe kaam de krusiale fraach:
oft hy de wiere Kristus wie,
sa’t sei it sljochte folk;
fan hillich hertsear loek ik oan de kraach…
hy soe meikoarten komme op in wolk.

* Mattias Stom (sirka 1600-nei 1652)
Skilderij ‘Kristus by Kajafas’