Gods troanseal

fan ûnbekend*

Nei de kandlers en de stjerren
seach ’k in doar dy’t iepenstie
en hearde tagelyk in stim,
dy’t my nei boppen nûge,
wat in iepenbiering wie.

Yn de himel stie in troane;
strieljend as in diamant
seach ik de Iene sûnder stim,
dêrboppe wie de bôge
mei sân kleare kleuren spand.

Twa kear tolve himelâldsten
op har troanen om de troan
fan God, sy wiene ien fan stim:
‘Oan Jo komt ta de eare,
boppedat ús gouden kroan.’

Fjouwer wêzens sieten by de
troan: in liuw, in bolle, earn
en minske, tekens fan Gods macht,
sy hiene oeral eagen,
wjukken ek om heech te gean.

Wylst sân fakkels fjurrich lôgen,
tonger dreunde nei it ljocht
dat flitste út ’e troan fan God,
klonk fjouwerstimmich ’t roppen:
‘Trije kear is ’t hillich rjocht!’

* Yllustraasje ‘Yn de troanseal fan God’