It swurd hat David goed ferburgen
as er foar de kening stiet,
de foarst fan Gat, dy’t him net sjocht
as fijân, dus asyl oanbiedt,
syn eachopslach is fan in wurge.

De tsjinners ha ’t wol yn de gaten
dat se foar him songen ha:
de held dy’t Goliat fersloech,
wat komt wurdskerp op David ta,
hy heart har haatsjend oer him praten.

Hoe kin er oan it swurd ûntkomme
as de poarte sletten wurdt?
Allinnich klauwe as in gek,
wylst flybkje yn syn read rûch burd
en achter út ‘e kiel wei bromme.

Kin kening Akisj praatsjes leauwe
fan syn tsjinners oer in gek
dy’t kening wurdt fan Israel?
Hy is oan ’t hôf gjin gekken brek
dy’t by in sletten poarte skreauwe.

* Simon Fokke ( 1712-1784)
Ets ‘David by kening Akisj’