De foarst fan Aram wist op ’t lêst
oer ’t fiere sicht fan de profeten
en stjoerde tal fan legerweinen,
dat Eliza rekke fêst
yn Dotan, like de fersleine.

Syn bange feint, beheind yn ’t sicht,
seach op syn wurd in fjurrich leger,
in rûnte om de weinen hinne;
fijâns eagen moasten ticht,
dan koe Eliza foar har rinne.

De Iene makke ’t leger blyn,
Eliza brocht it nei de kening,
dy’t fijâns bloed seach yn de strjitten;
profeten geane dêr tsjinyn
mei iten, lit it dus mar sitte.

* Yllustraasje ‘De fjurrige legermacht’