It trof, want yn har memmelân
begûn de groei lykas it wie
yn earder tiid, Noömy hie
it mei har twadde lân wol hân.

Doe reizgen trije widdo’s ôf,
want Ruth en Orpa giene mei
oant ûnderweis har skoanmem sei:
‘Kear om, bliuw jim net yn de rou.’

Dat wurd trof Orpa yn it hert,
sy gie wer nei har memmelân,
mar Ruth hold by har skoanmem stân,
sy fielde oan in grut ferlet.

It frjemde lân wie as fan har,
sy dielden yn itselde lot,
foar beide wie de Iene God,
nei trije klappen klonk har kar.

* Gustave Doré (1833-1883)
Yllustraasje ‘Noömi en har skoandochters’