Ferfangende krúsdrager

fan ûnbekend*

Op ’t ferkearde plak
wie ik, net op ’e goede tiid
kinst ek wol sizze,
dêrom waard ik pakt
út withoefolle folk…
ik moast it risse.

Trije wiene it,
allinnich koe ’k de balken sjen,
ien dy’t doe sakke,
folge troch in wurd,
it hie wat fan in flok…
ik moast it pakke.

’k Ha ’t wol oan de lea,
dat hat miskien de reden west,
wa sil it sizze?
’k Libbe, hy moast dea,
doch glimke hy nei my…
it koe net misse.

* Yllustraasje ‘Jezus en Simon út Cyrene’