Dûbele moeting

fan ûnbekend*

Foar Marije wie ’t in rite
fan ferwachting, twivel, lok
en tagelyk ek sûnder rêst,
mar thús hie sy it net sa drok,
dus gie sy op besite.

Nicht Elisabet ferwachte
ek in soan, lykas foarsein,
sy wie al âld en yn de rêst,
har libben rûn al nei de ein,
dochs waard sy weardich achte.

Sjoch de moeting fan twa frouwen,
in âld mins en in jongfaam,
de iene earst, de oare lêst,
sy wisten hoe’t it letter kaam,
de takomst joech fertrouwen.

Nicht Elisabet koe fiele
de reaksje fan har soan,
ferwurde ’t lok it alderbêst:
‘Mem fan de Hear kaam by ús oan
om sa ’t gefoel te dielen.’

* Detail ‘Lijensalter’
yn de St-Jan te Den Bosch