Dûbel slavinne

Slavinne ha ik jierren west
fan lju dy’t jild oan my fertsjinnen,
ek fan in geast dy’t my de wierheid sei
oer minsken dy’t op strjitte rinne.

Twa frjemden kaam ik juster tsjin
en daliks liet de geast him hearre:
it wiene feinten fan de heechste God,
it waard my hieltyd iepenbierre.

Ik rôp it harren achternei
oant ien syn nocht fan ’t skreauwen krige,
hy rôp de geast oan dat dy út my gie,
mar wat hy sei, wie dochs gjin ligen.

Slavinne fan de geast bin ik
net mear, mar wol fan de twa bazen,
dy’t my gjin munt mear wurdich fine, ’k hear
dy beide noch grimmitich razen.

As ik my geastleas net fersin,
ha beide frjemden straf fertsjinne.