Brief oan de Korintiërs 10

fan ûnbekend*

Hoe moat it no dan, bruorren?
Ja, sa sprek ik jimme oan,
want oarder moat der wêze:
stille froulju, manlju, heech fan toan,
sprekke, profetearje, lêze.

Yn frjemde talen sprekke,
nee, ik sis jim, kear dat net,
kin ien dy taal útlizze,
dan is dêrmei dat sprekken ret,
mar der is noch mear te sizzen.

Lit bruorren profetearje,
want dêr leare jimme fan,
mar froulju moatte swije,
’t profetewurd is oan de man,
froulju meie dat net krije.

Mar Paulus, soesto mije
’t wurd fan memmen foar de bern?
De Hear hat harren roppen
om nei de lytsen om te sjen…
’t frouljuswurd hat foar dy kloppe.

* Yllustraasje ‘Paulus’