Brief oan de Efeziërs 2

fan ûnbekend*

Wy wiene eartiids geastlik dea
doe’t wy noch net yn Kristus leauden,
mar libben sa’t de selssucht woe;
jim hawwe sels ek suchte
ûnder misse slaggen fan jim lea
en geast, wat oan de himel skreaude.

De himel reagearre mei
barmhertigens troch Kristus’ libben
fan leafde foar wa’t leauwe woe;
ferromme ha wy suchte,
want wy libben wer, in ommeswaai,
sadat wy nei it goede stribben.

It leauwe rint op dieden út,
dy komme sa by einbeslút.

Yllustraasje ‘Paulus op in muorre
fan in grot te Efeze’