Bliid stjerre

fan Rembrandt*

Hjoed moat ik myn blidens kwyt
oan wa’t mar hearre wolle,
wylst myn libben lang al slyt,
ha ik in folle holle.

Leauwe koe ik amper mear
yn Israels befrijing,
mei it libben wie ik klear,
woe my oan ’t lêste wije.

Mar de Geast liet dat net ta
en dreau my nei de timpel,
dêr soe ik wer útsicht ha:
dat iene bern warimpel.

Yn myn earmen lei er stil
wylst ingels yn my songen,
amper hie ’k in eigen wil:
‘Godlof, do leave jonge!’

Noch mear wurden liet de stim
oer mem en berntsje hearre:
‘Harkje hiel Jeruzalem,
ik kin no rêstich stjerre.’

* Rembrandt (1606-1669)
Skilderij ‘Simeon yn de timpel’