juni 12, 2024
fan ûnbekend*
Ezechiël
De Heare joech my opdracht
om twa plankjes te beskriuwen,
op de iene skreau ik Efraïm
en op ’e oare Juda,
doe klonk op ’e nij Gods stim:
‘Doch beide plankjes byinoar,
in ienheid sille se sa bliuwe.’
De Heare joech ek útlis:
‘Israel en Juda sille
wurde ta itselde keninkryk,
myn tsjinner David wurdt dan
foarst, it nije is gelyk
oan ’t âlde ryk, Ik sil myn folk
wer nei deselde hichte tille.’
De Heare liet ek witte
dat der komt in bûn fan frede,
boppedat in ivich hillichdom,
lykas it hôf fan Eden.
* Yllustraasje ’Twa plankjes’
juni 11, 2024
van Lovis Corinth*
Het is van alle tijden,
lichamelijk en geestelijk,
in Israël en Oekraïne,
bij de Filistijnen en de Rus,
ondraaglijk is hun lijden.
Zij zijn door kwaad geketend,
neem Simson, onder grote druk
streed hij voor Israël als richter,
ondertussen vierde hij zijn lust,
was over list onwetend.
Hun zelf wordt afgenomen,
zelfstandigheid gaat daarna stuk,
geen kans meer om zich op te richten,
blind tast men naar monden voor een kus,
maar niemand is gekomen.
Zij zijn alleen gelaten,
tot slaaf gemaakt, voortdurend rukt
de ketting aan hun eenzaam leven
bij de Filistijnen en de Rus…
zal men het hierbij laten?
* Lovis Corinth (1858-1925)
Schilderij ‘Simson’