Posted by admin

In berch riist as in teken op:
net fierder, want hjir giet it oan,
sjoch Mozes yn de klim
fier boppe ’t folk, hy wit it skoan,
de Iene ropt hjoed him.

Nei trije dagen skokt de grûn,
de wjerljocht flitst, de tonger beart,
de Iene ropt hjoed sa,
wol dat it folk de Wurden leart,
Hy komt op Mozes ta.

De Iene sprekt fan ien oant tsien
op stien, en rikt dy Mozes oan,
op elke earm komt ien,
de reek lûkt op, der klinkt in hoarn,
it oangean is no dien.

* Rûnte om Rafaël hinne (begjin sechtjinde ieu)
Fresko yn de Fatikaanske loggia’s

‘Jou ús te drinken, wy ha toarst,
tink oan Egypte, dit moat oars!’

Wetter wie der, mar net foar
de toarst, ien spuide ’t út,
it smakke bitter, it wie bar,
dat kleien like ’t einbeslút:

‘Jou ús te drinken, wy ha toarst,
tink oan Egypte, dit moat oars!’

Mozes hold nei God syn ear,
it each foel op it hout,
dat makke ’t wetter farsk en klear
foar ’t drinken, oan it folk fertroud.

Wie it trije dagen lyn
dat Mara waard ta swiet?
Der waaide wer in droege wyn
lykas dat by in tsjinslach giet:

‘Jou ús te drinken, wy ha toarst,
tink oan Egypte, dit moat oars!’

Mozes hold nei God syn ear,
it each foel op ‘e stok,
dy’t sloech de rots, de twadde kear
feroare ’t needlot yn gelok.

* Belbello fan Pavia
makke dizze yllustraasje
foar de Landau-Finaly kodeks
(15^e ieu)