Posted by admin

Wie ’t swier of licht,
de mage fol of leech,
de skeal die wol syn plicht.

De boer, hy fjurre stokslaand hynders oan
dy’t oer de ieren trapen,
yn dy tiid in fêst gebrûk,
sa spatten kerrels út it koarn
foar bier oan stoere knapen.

Wie ’t swier of licht,
de mage fol of leech,
de skeal die wol syn plicht.

De boer, hy fike ripe druven ôf
en lei dy yn de tonne
foar it sop, in fêst gebrûk
om nei de simmer mei de frou
te drinken út ‘e kanne.

Wie ’t swier of licht,
de mage fol of leech,
de skeal die wol syn plicht.

* Benedetto Antelami (1150-sirka 1230)
Byld ‘De moanne july, hynders dy’t nôt terskje’

Byld ‘De moanne septimber, de wynrispinge’

It hert sloech Friezen yn de kiel
doe’t kleure seilen kamen út it noarden,
drakestevens stieken heech
en riemen glieden nêst de boarden,
dan hiene lân en stêd it dreech:
‘O Heare, rêd ús siel!’

De planken rûnen nei de wâl
om wylde wytsing nei de skat te bringen,
stêd mei tsjerke yn it leech,
se rôven sulver, gouden ringen,
dan hie it strjit- en godsfolk ’t dreech:
‘O Heare, dit giet mâl!’

En foer de float de see wer op,
de drakesteven nei it hege noarden,
mei de wyn yn ’t kleure seil,
dan klonk in liet oer wrede moarden,
mar op it lân gjin wurd fan heil:
‘O Heare, smoar har krop!’

* Johan Herman Isings (1884-1977)
Skoalleplaat ‘De wylde wytsing foar Doarestêd’