Posted by admin

Dêr sit er strak yn read flewiel,
krekt portrettearre yn syn nije baan
as paus, no is de lof syn diel,
as jonkje hiet er Adriaan.

Devoasje hied er earder leard
yn Swol, it libben gie er troch as broer,
as paus fûn hy de lúkse neat,
foar Adrianus wie it oer.

Se neamden him in keunstbarbaar,
ien dy’t net fan it goede libben preau,
mei op ’t gesicht it minne waar,
in wolk dy’t boppe harren dreau.

Syn pausskip duorre mar in jier,
doe lei er wurch de bleke holle del,
wat koe it skele… dochs gjin sier,
mar hjoed is hy in rolmodel.

* Jan van Scorel (1495-1562)
Skilderij ‘Portret fan Adrianus VI’

Hy wie de stichter fan it gouden flues,
Filips de Goede, hartoch fan Bourgondië,
’t gebiet dat hieltyd grutter waard,
wat hiel wat oer it stribjen seit
en oer de grinzen op ‘e kaart,
mar wie de hartoch ek in goede heit?

Wa’t nei ekspânsje stribbet, bliuwt net thús,
ek net de goede hartoch fan Bourgondië,
behalve foar in pracht portret,
fan earst de hartoch, dan de soan,
dy’t harkje moat nei heit syn wet:
in moaie jonge, sêft fan aard en toan.

In homo waard oan heit syn hôf wol sein,
mar Karel, kommend hartoch fan Bourgondië,
hie gjin ferlet fan frouljuspraat,
hy spile gauris op ‘e poat
en sette heit yn ’t eigen skaad,
wat útrûn op heech spul, sawat in moard.

Wa’t nei ekspânsje stribbet, wurdt ferslein
of slacht sels ta, de hartoch fan Bourgondië
sloech fjouwertûzen manlju dea,
lei sa op ’t noarden ek de hân,
dat Karel hie wol keardelslea
mei as gefolch ’t begjin fan Nederlân.

* Rogier van der Weyden (1399/1400-1464)
Skilderij ‘Portret fan Filips de Goede’
Skilderij ‘Portret fan Karel de Stoute’