Posted by admin

Hy sylde mei in oarlochsfloat
it suden yn mei ’t each op ’t easten,
dêr’t Portugezen masters wiene,
mar foar Lissabon foer net in boat,
op nei Gibraltar foar de measte.

It waard in slach fan lyts tsjin grut,
mar lyts wie diskear yn it foardiel,
brânde yn op mânske Spaanske skippen,
’t hellefjoer ferskroeide hûd en burd,
de slach ferrûn as ’t lêste oardiel.

Van Heemskerck wie net gau benaud,
mar koe ’t net risse yn de hjitte
doe’t er mei ien skonk út lykwicht rekke,
hiel de float hat om syn foarman roud,
dy’t langstme fielde nei de fierte.

* Cornelis Claesz. van Wieringen (1577-1633)
Skilderij ‘It ûntploffen fan it Spaanske admiraalskip
yn de seeslach by Gibraltar, 25 april 1607’

Skipper Adriaan koe tinke
as de bêste op syn skip
mei turf, hy joech in gouden tip,
hy soe as kriichsheld blinke.

Adriaan liet skruten witte,
mei syn sûnens wie it mis,
de omkesizzers soene wis
it turfskip farre litte.

Under turven de soldaten,
farrend nei Breda’s kastiel
mei sapnning yn de blaas en kiel,
gjinien hie ’t yn de gaten.

De soldaten sieten tiden
klomsk en roppich ûnder ’t dek
en doe’t de skûte rekke lek,
wie ’t pompe, noch net stride.

Skipper Adriaan liet witte
hoe’t syn skûte farre moast,
it wie de rûte op syn koartst,
fan spanning hat er switten.

Under turven wei soldaten,
wat de Spanjaard kaam oer ’t mêd,
sa waard befrijd de turfskip-stêd,
de kriichsheld lang bepraten.

* Charles Rochussen (1814-1894)
Skilderij ‘It tufkskip fan Breda’