Posted by admin

De waarprofeten profetearren
dat de wyn hold him wol yn
salang’t de wedstriid duorre,
dêrop foeren tolve skippers blyn,
wat fiif fan har besuorren.

De beide Meeters stieken reven,
holden sa it skip oerein
doe’t wyn en weagen wâlen,
dat guon skûtsjes rûnen as in trein,
wylst oare nuver rôlen.

It Hearrenfean koe it wol hysje,
sylde magistraal foarop,
wylst Snits de poarte sakje
liet, de gong derút, in puntestrop,
it wie yn ’t lêste rakje.

Profeten sille ’t boadskip hearre:
wyn en skippers ha gjin boadskip
oan wa’t sa koart profetearren.

Hy* hâldt him oan it poartsje fêst
by ’t sykjen fan it Drachtster roer
dat weiwaard ûnder wetter,
it sylnocht is him no wol oer,
hy hat gjin stjoer mear, inkeld lêst
hoe’t fragen  fleane op ‘e kletter.

Hy hat gjin antwurd op ‘e fraach
hoe’t yn syn eigen berteplak
it skip gjin hichte hâlde
koe yn it smelle Folkertsrak;
sels komt er út in skipperslaach
fan hâld it hoeden by it âlde.

It antwurd komt dan fan Wâldsein,
de manlju fan it hysbedriuw
fan ‘Under komt wer boppe’;
om’t ûnder is gjin fêst ferbliuw,
is ’t Drachtster skûtsje rap oerein
mei ’t roer en alle wiete koppen.

* Wiemer Hoesktra, skipper fan Drachten