Posted by admin

Mar watfoar wei dan ek,
ik moat wol troch, de krusing oer,
de tiid lûkt my al rinnend fierder,
tusken ús is amper rek
en nut of niget: rêst noch doer.

Sa ûnderweis in boerd
dat skreauwend read wiist op gefaar
fan ’t eigen krusiale krúspunt
mei it brekpunt yn it bloed,
depresjedjip en min it waar.

Mar watfoar krupsje ek,
ik moat wol troch, de krusing oer,
de fyts op foar revalidaasje,
fierder rôlje is’t him krekt
mei eigen hannen oan it stjoer.

Kin in draak wol wêze op de Wiellen
fan Langwar, net oeral like djip?
Allinnich as in Fryske skipper
loadst it keninklike skip.

Harkjend nei de wurden fan de skipper
stjoerde Beatrix de Lemster aak
by klippen lâns en oer de djipten
ta foldwaning fan de draak.

Mar gjin draak is yn Langwar te hâlden,
doel waard doe de Middellânske See;
de fraach wie oan de Fryske skipper
oft hy mei woe nei dat stee.

’t Antwurd fan de skipper koe wol wachtsje,
hy hat oeren mei himsels oerlein,
woe oan de keninginne freegje:
‘Sile jim dan ek op snein?’

Juliana, keninklik fan tinken,
fûn de Fryske skipper út ien stik;
de draak wie lykwols net te hâlden,
dat se frege: ‘Wa bin ik?’

Kin in skipper yngean tsjin ’t gewisse
as dat suver wêze wol en djip
en draken helleflammen spuie?
Hy betanke foar de trip.