Posted by admin

As ’t seil noch op ‘e lûken leit,
de skûtsjes glide fan de wâl,
dan leit ek rêst oer de bemanning,
benammen om’t it amper waait,
it twirket fan ûntspanning.

Mar krûpt it seil op by de mêst
en rinne skoaten troch it blok,
dan is it skipsfolk yn beweging,
foar Mink in gok, foar Zwaga lok,
de spanning jout ferheging.

As foar de wyn it seil út stiet,
de loete hâldt grip op ‘e fok,
dan hearsket folle konsintraasje
fan swiere liere oant de nok,
dat Allard* wint mei graasje.

* Allard Sijperda

It waaide dat it rikke
op ‘e Pikmar en de Ie,
de iene skipper wist gjin rie,
de oare soe ’t him flikke.

Twa skûtsjes debutearren,
elkenien seach nei Langwar,
de Poep* kaam wer op poel en mar,
foarhinne heech wurdearre.

It skûtsje liet him rûke,
want de Poep lei earst foaroan,
mar foar de liuw wie ’t net bedoarn,
hy soe de stank ûntdûke.

De Pan siet mei syn izer,
foaroan âld en achter nij,
mar foaroan wie der net mear by,
as achtste de ferliezer.

* De Poep wie it skûtsje fan Jan Sietema,
ek wol Jan Poep neamd