Posted by admin

De Hear joech Daniël
it argumint foar syn protest:
grut ûnrjocht lei Suzanne del,
de rjochters hiene by har west.

In proef joech it bewiis:
de rjochters sprieken elkoar tsjin,
in beam brocht harren yn de tiis,
mei rjocht wie doe Suzanne skjin.

De rjochters skrillen op
doe’t Daniël sa streekrjocht spriek,
har plan wie útrûn op in strop,
dêrby kaam dat har libben briek.

It folk joech God de ear,
dy’t Daniël ta ynsjoch brocht,
sadat de leagen it ferlear,
de wierheid krige alle rjocht.

* Ikoan ‘Daniël’

De leagen kaam derút
as wierheid sûnder har ferwar:
it spul gie fierder as in tút,
it hiele barren wie te bar.

Suzanne hie gjin each
foar rjochters sûnder rjocht en ear,
hoewol’t sy leine har in leach,
hie sy fertrouwen yn de Hear.

It kaam ta dit beslút:
de deastraf foar de frou as hoer;
Suzanne rôp har ûnskuld út:
‘It ûnrjocht, Heare, is my oer.’