Posted by admin

Wêr fynt men better plak om lang te rêsten
as yn it park fan Bûtensoarch,
want dêrfoar stiet it blêdliet boarch:
De deade is altyd in bêste.

Jeannette Antoinette hat dêr plak fûn,
as Pietermaat ek wol bekend,
mei Pieter troud, ferneamde fint,
hy hat syn eare rom gerak jûn.

Wêr fynt men rommer geast mei sa’n karriêre
as advokaat, minister, ek
yn Ynje gûverneur, te gek…
dus net oan tiid om al te stjerren.

Wol trije kear minister fan koloanjes,
hy droech him foar as gûverneur,
wa’t tsjin wie, die him foar as seur,
it sljochte folk mei rûge troanjes.

Wêr fynt men dan noch nijs ûnder de sinne
yn Ynje of it heitelân,
mei funksjes is men út ‘e brân,
it plebs kin troch de jiske rinne.

Elk fynt op ’t lêst in plak om lang te rêsten,
ek Pieter rekke bûten soarch,
want dêrfoar stie de dea wol boarch…
wie Pieter Mijer wol sa’n bêste?

* Raden Saleh (1811-1880)
Skilderij ‘Tsjerkhôf yn it park fan ‘Buitenzorg’

** Johan Heinrich Neuman (1819-1898)
Skilderij ‘Jeannette Antoinette Pieterman’
Skilderij ‘Pieter Mijer, gûverneur-generaal’

Hy riisde op, heech boppe ’t fjild
as joech de Skeppershân in set
om him safier te krijen,
Merapi hold him oan gjin wet,
hat faakris fjurrich him fernije.

Hy liet syn fjurrich aard ek sjen
oan Hollânsk kolonistemacht
út grime om ferdrukking,
Merapi spuide yn de nacht…
syn freon, it hillichdom, gie net ferlern.

Want Boeddha wist fan ivichheid
en doer, dêr gie syn swijen oer
by hege meditaasje
yn ’t hillichdom Borobudur…
Merapi joech ferdivedaasje.

De Skeppers- en de minskehân
ha freonen njonken elkoar set
as heech oprizend teken,
it rinnend fjoer brânt Boeddha net…
wa’t beide skôget, fielt de waarme bân.

* Raden Saleh (1811-1880)
Skilderij ‘De útbarsting fan Merapi yn 1865 by nacht’

* Antoine Payen (1785-1853)
Skilderij ‘Gesicht op Borobudur’