Posted by admin

Toen het licht er eenmaal was,
begon het oppervlak te leven,
klonk het uitgezaaide woord:
‘Ga heen, vermenigvuldig je.’
De start was na dag zeven.

Aarde was nog volop gras,
waarop de opdracht zonder vragen
uitgevoerd werd, zet het voort,
opdat het leven je van het
wordt, zonder de tien plagen.

Plagen bleven eerst nog uit,
hoewel het maalde in de hoofden
van vooruitgang, ongestoord
werd wat begon ook voortgezet,
’t was niet wat men beloofde.

Aarde werd geheel tot buit
van hen die het groteske schiepen
door hun uitgesproken woord:
‘Kom hier, ontledig en verdeel je.’
Het einde was het diepe.

* Schilderij ‘Multiple’

Het daagde uit, voor haar gevoel
was ’t ook een eerbetoon
aan ’t goddelijke lijf,
gezeteld op de viertrapstroon:
een plastic borst en knappe smoel,
een smalle taille boven dijpartij.

Het ging gestaag de hoogte in,
getreden over ijs
dat doordrong in het lijf,
maar daardoor niet van troon en wijs
begon zij aan de peddeltrim,
nog altijd van de viertrapstroonpartij.

Gewichtig leek de hoge klim,
dat was haar toch beloofd?
Zij reikte met het lijf
naar twee gewichten toen haar hoofd
begon te rollen, uit de trim,
zij was nu van de drietrapstroonpartij.

Schilderijen ‘Worship of false Gods I and III’