Posted by admin

Wie keert de hoge golven
van ’t natuurgeweld:
de storm, tsunami en vulkaan,
die barsten los en door en uit tot aan
de mensheid, ruw geveld.

De zee bracht zelf de duinen
aan en brak die door,
toen werden dijken aangelegd,
maar voor de grilligheid zijn ze te recht,
zelfs rotsen gaan teloor.

Het schip van tig gedachten,
digitaal gestuurd,
breekt door ’t geweld in ’t laatste uur,
waardoor de mensheid krijgt weer rust en duur
tot duurzaamheid verzuurt.

Schilderij ‘Stormbreakers’

Ik bouwde om me heen een stad
waarin ik creatief kon wonen
als een tovenaar
die vat op ’t lieve leven had.

Het wachten was nog op de vlucht
van inspiratie die zou komen
met de witte duif
waarvan ’t gerucht klonk in de lucht.

Hij koerde op mijn hoge hoed
dat hij een vergezicht zou tonen
met een topmodel
als tweelingstad van hoofd tot voet.

Zo werden wij van tweeën één
als heerser in de stoutste dromen
over schip en maan,
maar eensklaps was ik weer alleen.

* Schilderij ‘Painter and model’