Posted by admin

Wol harkje nei in ryk en tryst ferhaal
fan prins Filips en syn Jehanne,
sy de dochter fan de Spaanske kroan
en hy in kreaze ridder yn metaal,
sy trouden yn de heechste stannen.

Hawar, it gie Bourgondysk der omwei
mei fleis en drank, ’t wie boppemjitte,
prins Filips woe ha in bern of fiif,
Jehanne die oan ’t rynske plantsjen mei,
mar fleur, dêr woe se neat fan witte.

Doe stoar har mem, Filips soe op ‘e troan
fan Spanje as der gjin yntrige
stiek yn ’t tsjil en ’t ridderlike hert;
Jehanne, widdo, wie der glêd mei oan:
fiif lytse plantsjes yn de rige.

De widdo, earst noch yn de moaiste klean,
woe fan gjin priel en pracht mear witte,
swijde, wosk har net en siet yn stank
en jiske, wêr koe sy noch hinnegean…
allinnich him wer yn de mjitte.

Dwylsinnich kaam se op ‘e deadegrûn,
dêr’t sy syn lyk nei boppen helle
en fan Burgos nei Granada brocht;
se ha har doe it kleasterlibben jûn
om oant fiif plantsjes ta te tellen.

* Master fan de Abdij fan Affligem
(namme ûnbekend) hat sirka 1500
acht panielen skildere foar dizze abdij.
Skilderij ‘Filips de Schone en Johanna
de Waanzinnige’

Sy mei der hjoed wol wêze
mei de eachopslach fan hjir bin ik
en hannen foar in twadde slacht,
sy is net slank, mar ek net dik,
dat manlju hat sy yn de macht.

De taarten lit se kuolje,
no it fleis noch, dat fan driften sprekt,
ek pierewoartels lizze klear,
it bern dat út it koalblêd stekt,
dêr moat se op it lêst oer gear.

Dêr stiet se yn it kreamke
mei har taarten, woartels, koal en fleis
op dizze wûndermoaie dei
as ’t folk west hat op beafeartsreis
en rekket fleurich oan de swaai.

Se sjongt: ‘Betaast myn taarten,
priuw it fleis, want godlik is ’t fan smaak,
de pierewoartels binne gear,
it koalblêdbern is yn de maak
en earje ek ús Leave Hear.’

* Pieter Aertsen (1507-1575)
skildere behalve keuken-
en merkstikken ek alterstikken,
dy’t yn de Byldestoarm (1566)
sawat allegear ferlern gien binne.