Posted by admin

Zij speelde altijd wereldwijd
de hoogste tonen in ’t orkest,
opdat een ieder het zou horen;
het was voor haar een gouden tijd,
zij liet het koper aan de rest,
want zij was uitverkoren.

Haar tonen klonken aarderond
en oorverdovend voor de rest,
zodat de wijze ging verloren;
zij overstemde kat en hond
met haar gebod en manifest,
want zij was uitverkoren.

Toen kwam de tijd van avondrood
en valse tonen binnenshuis,
zó dat een ieder het kon horen;
haar rechterhand verborg het bloot,
er klonk nog slechts een licht geruis,
de rest was al verloren.

Schilderij ‘California ruins ‘Fools Gold”

De zee is groot, oneindig groot,
waarover altijd winden waaien
van beloftes van de overkant,
de geur van maaltijdswijn en brood,
wie ruikt er dan het stinkend graaien?

Europa reikt de hoogte in
op grond van duizenden gebouwen,
opgetrokken in godseigen trant,
maar ook gericht op meer gewin,
de armen zijwaarts zonder mouwen.

Het schip is klein, nee, veel te klein
voor meer dan honderd vluchtelingen,
op menswaardig leven fel gebrand,
maar hoog Europa drinkt haar wijn,
terwijl de klokken amen zingen.

* Schilderij ‘Lost ship’