november 23, 2016
Haar leven was geheel vervuld,
geheeld ook door standvastigheid
om na verdriet weer door te gaan,
zo nam zij ruim voor ieder tijd,
een teken van geduld.
Zij gaf in ’t leven aan de toon voor
ieder die maar horen wou
naar raad om voortaan vast te staan;
haar beeld was een ervaren vrouw,
voor naasten een icoon.
Haar leven was getekend door
gemis van dochter, man en hen
die zij had moeten laten gaan,
gekleurd door Hem die zei: ‘Ik ben
en ga je altijd voor.’
Maria kreeg van haar de troon
als moeder van het herderskind,
dat bleef voor recht en vrede staan;
zij schilderde met lichte tint
hen beide als icoon.
Haar sterven was geheel vervuld
van vrede en standvastigheid,
het einde was een zeker gaan
naar hen die gingen vóór haar tijd,
zij heeft het ons onthuld.
november 23, 2016
fan Johan Sadeler nei Crispijn van den Broeck*
Mattatias woe it wol witte,
it jongste wie al lang derôf,
hy koe it oan de lea ek fiele,
de ein fan ’t libben kaam al gau,
hy woe ’t ferline mei syn soannen diele:
Myn jonges, set jim yn foar it ferbûn
en ha it libben derfoar oer,
ús foarfaars ha it foarbyld jûn,
dus folgje dat en krij de eare;
fan Abraham oant Daniël
kin elk fan jim it rjochte leare.
Wês net bang foar ’t steile wurd
fan lju dy’t op harsels fertrouwe,
want har eare sakket del
en rekket troch de wjirmen fuort.
Wol harkje nei broer Simeön,
syn wiisheid kinne jim op bouwe,
folgje Judas, sterke broer, in held,
hy fiert it leger oan mei ’t skerpe swurd.
Wit dat yn Israel mar ien ding telt:
Gods ferbûn jout oan it libben stjoer.
Mattatias liet dit har witte
om mei te nimmen troch de tiid,
joech oan syn soannen doe de seine
en stoar, de ein ek fan syn striid,
lykwols in nij begjin, sa soe it eine.
* Johan Sadeler nei Crispijn van den Broeck (1523/1524-1591)
Yllustraasje ‘Mattatias’