februari 11, 2018
Ut it skûtsje-argyf 2012
Se hiene ’t moarns al yn de kop,
hoewol’t de buien oer de weagen jagen:
it giet derûnder of derop,
de petten op, omheech de kragen.
’t Is foar de start al brún of wyt,
gjin peil om folle tugen op te lûken,
in loft dy’t as in brijwein stiet,
de swan kin wol in reefke brûke.
De koppen krije har gelyk:
se jeie as de buien oer de weagen,
’t publyk stiet op ‘e polderdyk
te sjen mei lapen doek foar eagen.
It giet derûnder of derop:
de heale moanne skynt as wie ’t de folle,
mar ’t poartsje krijt it yn de kop
en stampt foarby as wie ’t in bolle.
februari 10, 2018
fan ûnbekend*
As hegepryster fan de Hege Rie
ha ik wol wat te sizzen,
sels ûnder de Romeinen,
mar it wurd wurdt folge troch de die,
it sil net oan myn ynbring lizze.
De tiding oer in man út Nazaret
hat minsken sprekke litten:
‘In deade waard wer libben!’
Soks giet yn tsjin ús ferstân en wet,
mar ’t folk sil dat net gau ferjitte.
De spanning yn Jeruzalem nimt ta:
in protte folk op strjitte
lit him yn ’t sok meislepe,
mar soks kinne wy as Rie net ha,
elk moat syn komst ús witte litte.
As hegepryster ha ik juster sein:
‘Lit him foar ’t folk mar stjerre,
dat is foar alles better!’
Stjerrend wier, de dea wurdt net ferslein
troch him, lit dat rûnom mar hearre.
* Yllustraasje ‘Hegepryster Kajafas’