Hoe giet de minske om
mei bisten yn de wrâld?
Fynt hy se sterk of stom,
in dier foar jong en âld?
In hynder is him bêst,
in ezel faak ta lêst,
mar komt it ta de die,
dan jout de ezel rie.

Rembrandt

Sa reizget Bileäm
de wei fan noch net wis,
de seine of de flam
foar wat it Godsfolk is;
de ezel draacht de lêst
oer paden sûnder rêst,
op alle winken wach
en dravend op gesach.

Mar Bileäm is blyn
foar ’t flamjen fan it swurd,
sa as de Geast ferskynt
foar ’t hifkjen fan syn wurd;
de ezel sjocht it wol
en is fan ’t barren fol
fan geast, hoewol de stok
him rekket mei in flok.

John Singleton

Sjoch kening Saul yn noed
oer hoe’t de tiid ferrint,
’t komt mei de striid net goed,
wa’t hynders hat, dy wint.
Wêr bliuwt de godsprofeet?
It leger is yn need,
wurdt net in offer brocht,
is ’t fjochtsjen om ‘e nocht.

Dat Saul hat gjin geduld
en brânt him oan it fjoer,
de jiske, griis fan skuld,
bliuwt foar de kening oer.
Komt einlings Samuel,
dan is syn útspraak fel:
‘Gjin ear foar God de Hear,
dan bist as kening klear.’

Pieter Coecke van Aelst 

Sjoch hoe’t Hy komt te foet,
de man fan Nazaret,
foar earmen stiet Er noed,
de riken mijt Er net.
De poarte noeget al,
Jeruzalem rint fol,
in stêd dy’t Pesach fiert,
in feest fan folk dat giet.

Sa moat Hy ek op wei,
de Man dy’t minsken rêdt,
de ezel rydt Er mei
it paad op nei de stêd.
It folk leit kleden del,
‘Hosanna’ is de yell,
Hy swijt en harket oan,
de toan feroaret moarn.

Sjoch ek: Religy Ezeltsjinst