As Langwarder molewjukken swaaie
en de flaggen steane strak,
dan wit men, it sil twirjend waaie,
skuorre se de seilen flak.

As de Snitser skipper, slim ferwûne,
is syn fingertopke kwyt,
besylt gjinien de fierste tûne,
lykas Jan* troch twirren byt.

As it wite skip fan slimme Siete
sylt mei himelhege mêst,
fersiket er mei ierdske fiten
goaden foar syn eigen bêst.

As it Snitser topke komt nei boppen,
lykas ’t tûntsje foar de geast,
kin Siete noch sa biddend roppe,
Jan wurdt op ‘e Wiellen earst.

* Jan van Akker